Το σπιτάκι μας

 

Το παιδί στο σπίτι

Πόσες φορές αισθανθήκατε δυσάρεστα μέσα στο σπίτι με τα παιδιά να γκρινιάζουν από πλήξη και να σας παρακαλούν για παιχνίδι; Πόσες φορές μετά από μία εξαντλητική μέρα στη δουλειά αναζητούσατε απεγνωσμένα λίγες στιγμές ηρεμίας με τα παιδιά στο δωμάτιό τους; Έχουμε πολλές λύσεις που θα κάνουν καλύτερη και εποικοδομητικότερη την καθημερινότητα μεγάλων και μικρών!!!

 

 

 

Χρήσιμες ιδέες για γονείς και παιδιά!!!

Αφήστε τα να σας βοηθήσουν!!!

Το μικρό παιδί σας θέλει να βοηθήσει με τις οικιακές μικροδουλειές. Μην του στερείτε αυτή τη χαρά. Μπορεί οι μικροδουλειές να καθυστερήσουν να ολοκληρωθούν, μπορεί να χρειαστεί να τις κάνετε από την αρχή (ότι θα χρειαστεί είναι σίγουρο…), μα είναι τέτοια η χαρά στα μάτια των παιδιών όταν αισθάνονται ότι συνεισφέρουν που αξίζει τον κόπο!!! Αφήνοντας τα παιδιά να συμμετέχουν σήμερα στις δουλειές, δίχως να το καταλαβαίνετε, πλάθετε ικανούς αυριανούς συνεργάτες και άξιους συζύγους!!! Δεν είναι λίγες οι φορές που θα ακούτε σε συζητήσεις- γυναικών συνήθως- χαρακτηρισμούς του τύπου «αχαΐρευτος-ή σαν τη μάνα του-της»… Ας γλιτώσουμε λοιπόν τους χαρακτηρισμούς…. Όσο είναι καιρός!!!

Οι στόχοι σας πρέπει να είναι απλοί και προσεγγίσιμοι… το μόνο που χρειάζεται είναι απλά λίγη κατάρτιση.

Συλλογή ακάθαρτων ρούχων

Είναι μία καλή αρχή! Μάθετε στο μικρό σας να τοποθετεί τα βρώμικα ρούχα του στο καλάθι των άπλυτων. Να διακρίνει το λεκέ και να ξεχωρίζει τα βρώμικα από τα καθαρά.

Στρώσιμο τραπεζιού

Μάθετέ του τη θέση που κατέχει κάθε αντικείμενο στο τραπέζι. Στρώστε το μαζί στην αρχή και προτρέψτε το να το κάνει και μόνο του. Παρουσιάστε του τη σωστή διάταξη των πιάτων, του πιρουνιού, του κουταλιού, της πετσέτας…. και των ποτηριών. 

Τοποθέτηση των πιάτων στο πλυντήριο

Απλή διαδικασία… την οποία σίγουρα θα θέλατε να κάνει κάποιος άλλος! Εύκολη και διασκεδαστική διαδικασία για τους μικρούς… Ξεπλένετε τα πιάτα και τα μικρά τα τοποθετούν στις κατάλληλες θέσεις… Ξεπλένετε, φορτώνει. Παρουσιάστε στο παιδί σας ότι οι σειρές στο πάνω ράφι είναι για τα μικρά πιάτα, ενώ οι στενότερες σειρές στο κατώτατο σημείο είναι για τα λεπτά πιάτα. Ενώ βοηθά, μαθαίνει επίσης για τις μορφές και τα μεγέθη.

Στρώσιμο του κρεβατιού

Αφήστε τα να σας βοηθήσουν στο στρώσιμο του κρεβατιού ακόμη κι αν ήδη ξέρετε ότι το κρεβάτι δεν θα είναι και για "διαφήμιση"...

Διασκέδαση με το ξεσκόνισμα

Τα παιδιά τρελαίνονται με τα ξεσκονόπανα ιδίως εκείνα με τα φτερά. Υποδείξτε τους πού να ξεσκονίσουν και αφήστε τα να χαρούν ενώ εσείς θα κάνετε κάποια άλλη δουλειά δίχως γκρίνιες!!!

Σκούπισμα και σκούπισμα με ηλεκτρική σκούπα

Τα περισσότερα μικρά παιδιά δεν μπορούν να χειριστούν με ευκολία μια μεγάλη ηλεκτρική σκούπα. Μία καλή ιδέα για να ξεκινήσουν το σκούπισμα είναι ο εφοδιασμός του σπιτικού σας με μία σκούπα τύπου swiffer με πανάκια τόσο για σκόνη όσο και για "σφουγγάρισμα". Θα δείτε ότι θα απασχοληθούν και θα ξετρελαθούν με την ιδέα ότι "μεγάλωσαν" και καταφέρνουν να σας βοηθήσουν!

Παιδικά παραμύθια

Η ομορφιά του ψεγαδιού

Μία φορά και έναν καιρό, σε ένα μακρινό χωριό της υπαίθρου, ήταν ένας «ξεχωριστός» κύριος, ο κ. Ποντικομουρίτσας. Ο κ. Ποντικομουρίτσας ήταν δυστυχώ λίγο ασχημούλης και αποτελούσε τον γέλωτα των γύρω του. Τα παιδιά στο χωριό τον κορόιδευαν, οι συγχωριανοί του τον περιθωριοποοσαν και ο κακομοίρης μόνος του, δίχως ίλους και οικογένεια, με δυσκολία, ζούσε την καθημερινότητά του.

Η θλίψη του ήταν ανείπωτη, η μοναξιά του ατελείωτη. Κάθε μέρα κλεινόταν όλο και περισσότερο στον εαυτό του... και στο καβούκι του. Ούτε τα πορτοπαράθυρα του σπιτιού του δεν άνοιγε, αφού ανοίγοντάς τα, έβλεπε τα παιδιά της γειτονιάς να τον περιμένουν με την παιδική τους αφέλεια για να κοροϊδέψουν την ασχήμια του. Τα μεγάλα του πεταχτά αυτιά, η γαμψή του μύτη, τα λιγοστά μαλλάκια του ήταν αρκετά για να δημιουργούν αισθήματα απέχθειας και ειρωνείας στους γύρω του...

Ένα πρωινό, ουρλιαχτά απελπισίας και κραυγές βοηθείας, ξύπνησαν τον κ. Ποντικομουρίτσα. «Βοήθεια, βοήθεια, καιγόμαστε» ακούγονταν από κάπου που φαίνονταν ότι δεν απείχε πολύ από το σπιτάκι του. Ο κ. Ποντικομουρίτσας αψηφώντας τις φοβίες του και τη στεναχώρια του για τους άδικους συχωριανούς του, άνοιξε τα παράθυρα του σπιτιού του και αντίκρυσε ένα φλεγόμενο σπίτ λίγο πιο κάτω από το δικό του. Δίχως να χάσει καθόλου καιρό, με τις πυτζάμες του, όπως ακριβώς είχε μόλις σηκωθεί από το κρεβάτι του, έτρεξε να βοηθήσει τους ανθρώπους που κινδύνευαν. Όλο το χωριό είχε μαζευτεί έξω από το σπίτι που καίγονταν και κοιτούσε γεμάτο περιέργεια την οικογένεια που απειλούνταν σ’ αυτό. Όλοι περίμεναν τους πυροσβέστες να αναλάβουν δράση.

Όμως οι πυροσβέστες αργούσαν και η οικογένεια κινδύνευε εγκλωβισμένη μέσα στο φλεγόμενο σπίτι. Ο κ. Ποντικομουρίτσας, δίχως καν να το σκεφτεί τρέχει κοντά στο σπίτι, σπάει την μεγάλη ξύλινη εξώπορτά του και κατευθύνεται προς την εσωτερική σκάλα του σπιτιού. Τα παιδάκια ούρλιαζαν στον επάνω όροφο του σπιτιού, η μαμά είχε λιποθυμήσει από τις αναθυμιάσεις και ο μπαμπάς πανικόβλητος καλούσε για βοήθεια. Ο κ. Ποντικομουρίτσας πέρασε κυριολεκτικά μέσα από τη φωτιά, ανέβηκε τη σκάλα, βούτηξε στην μεγάλη του αγκαλιά τα δύο παιδάκια, ξαναδιέσχισε την φωτιά και τα έβγαλε έξω από το σπίτι. Στη συνέχεια ξαναμπήκε στο φλεγόμενο σπίτι και με τον ίδιο τρόπο έσωσε τη μαμά και τον πατέρα της οικογενείας.

Η οικογένεια τελικά σώθηκε... μα ο κ. Ποντικομουρίτσας βρισκόταν με πολλαπλά εγκαύματα σε όλο του το σώμα. Νοσηλεύτηκε στο πλησιέστερο νοσοκομείο του χωριού δυστυχώς χαροπαλεύοντας. Εκείνες οι μέρες ήταν και οι χειρότερες μέρες του χωριού. Όλοι οι κάτοικοι προσεύχονταν για να σωθεί ο κ. Ποντικομουρίτσας. Μικροί-μεγάλοι έκαναν παρακλήσεις στο Θεούλη να βοηθήσει τον κ. Ποντικομουρίτσα. Ούτε μαθήματα στο σχολείο του χωριού δεν γίνονταν αφού τα παιδάκια από τη στεναχώρια τους για το πρόβλημα του κ. Ποντικομουρίτσα αλλά και από τις τύψεις τους για την άσχημη συμπεριφορά που είχαν απέναντί του δεν έχουν διάθεση ούτε για σχολείο, μα και ούτε για παιχνίδι.

Οι μέρες αυτές όμως, όσο παράδοξο και αν ακούγεται στα δικά μας αυτάκια, ήταν οι ωραιότερες στη ζωή του κ. Ποντικομουρίτσα. Το δωμάτιο του στο νοσοκομείο έσφυζε από ζωή. Οι φριχτοί πόνοι του έμοιαζαν να ξεχνιούνται μέσα σ’ αυτό το υπέροχο κλίμα αγάπης και φροντίδας που τον περιτριγύριζε. Ήταν  η πρώτη φορά στη ζωή του που δεχόταν τόσο όμορφα συναισθήματα από τους γύρω του. Τα παιδάκια καθημερινά τον επισκέπτονταν με δωράκια, αφιερωμένες ζωγραφιές και με μάτια πάντοτε λαμπερά από την αγάπη και τον θαυμασμό. Οι γονείς τους ζητούσαν συγχώρεση για την περιφρόνηση που τόσο καιρό του έδειχναν...

Ο κ. Ποντικομουρίτσας έγινε τελικά καλά και άρχισε μέρα με τη μέρα να γίνεται όλο και πιο όμορφος. Τα μεγάλα του πεταχτά αυτιά έδειχναν τώρα τόσο χαριτωμένα! Κανείς δεν πρόσεχε πλέον την γαμψή του μύτη και όσο για τα λιγοστά του μαλλιά ήταν ότι καλύτερο για  τα παιδάκια που περνούσαν απογεύματα χαϊδεύοντας του το κεφαλάκι. Η αγνή του ψυχή, ο καλός του χαρακτήρας, η αυτοθυσία του για τους συνανθρώπους του, τον έκαναν όλο και πιο όμορφο στα μάτια των άλλων... Αλλά και ο ίδιος μέσα από την αγάπη των γύρω του ένιωθε να ομορφαίνει μέρα με τη μέρα. Ο καθρέπτης δεν ήταν πλέον εχθρός του. Μπορούσε άφοβα να τον κοιτά, και μέσα από αυτόν να διακρίνει τα όμορφα χειλάκια του, τα λαμπερά του ματάκια, τα λακκάκια που ενίσχυαν την γλύκα του. Και έτσι έζησε αυτός καλά και εμείς καλύτερα μαθαίνοντας από την ιστορία του.

Συμπεράσματα:

1) Η καλοσύνη, η ευγένεια, η σύνεση είναι αυτά που μας ομορφαίνουν! Η ομορφιά και η ασχήμια, γίνονται ορατές μόνο όταν τα προηγούμενα χαρακτηριστικά απουσιάζουν.

2) Όταν περιτριγυριζόμαστε από ανθρώπους που μας αγαπούν και μας φέρονται όμορφα, γινόμαστε ομορφότεροι, λαμπερότεροι και πιο ευτυχισμένοι....

Το ανωτέρω παραμύθι διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή επανεκπομπή του, σε οποιοδήποτε μέσο, μετά ή άνευ επεξεργασίας, χωρίς γραπτή άδεια του εκδότη-ιδιοκτήτη του site tospitakimas.gr. Κατοχύρωση δικαιωμάτων 2009. Για περισσότερες πληροφορίες tospitakimas.gr

 

Παιδικά τραγουδάκια

Τι θα λέγατε να ξαναθυμηθούμε παλιά και αγαπημένα παιδικά τραγουδάκια; Τραγουδάκια με τα οποία μεγαλώσαμε και τα οποία φαίνεται να εκλείπουν από το «ρεπερτόριο» των δικών μας παιδιών… Μήπως είναι καιρός να διαγράψουμε από την παιδική καθημερινότητα εμπορικά σουξέ και να αφήσουμε τα παιδιά να ζήσουν μέσα από την παιδικότητά τους; Στο σημείο αυτό θα καταχωρούμε στίχους αγνούς, παιδικούς και αθώους που ηρεμούν τις παιδικές ψυχές και χαλαρώνουν τις δικές μας… Αν και εσείς θυμάστε κάποια από αυτά τα όμορφα τραγουδάκια θα χαρούμε πολύ να μας ενημερώσετε στο info@tospitakimas.gr...

Η γιαγιά μας
Η γιαγιά μας η καλή, έχει κότες στην αυλή
Κότες και κοτόπουλα, χήνες και χηνόπουλα.
Άσπρη πάπια με παπιά, γάιδαρο με τόσα αυτιά
Γαλοπούλες και έναν γάλο, φουσκωμένο και μεγάλο.
Και τον πρώτο πετεινό, μέσα σ’ όλο το χωριό,
Που λαλεί κάθε πρωί, στης γιαγιά μας την αυλή.
Η γιαγιά μας η καλή, έχει ραπτομηχανή
Και γαζώνει και μπαλώνει, του παππού το παντελόνι.
 
Ο παππούς
Στην καρέκλα την παλιά, με τα κάτασπρα μαλλιά
Ο γερό-παππούς κοιμάται, μη μιλάτε, μη μιλάτε
Μουρμουρίζει σιγανά, μες τον ύπνο και γελά, μη μιλάτε και ξυπνήσει
Γιατί το όνειρο θα σβήσει.
Και είναι το όνειρο γλυκό, και είναι τόσο μαγικό.
Ο παππούς βλέπει λιγάκι, πώς ξανάγινε παιδάκι.
Τι χαρά του πού και πού, βλέπει ακόμη έναν παππού
Που τον κρατά στα στήθια και του λέει παραμύθια.
Στην καρέκλα την παλιά με τα κάτασπρα μαλλιά, ο γερό-παππούς κοιμάται μη μιλάτε, μη μιλάτε.
 
Μία ωραία πεταλούδα
Μια ωραία πεταλούδα (3)
σε ένα κάμπο μια φορά
καμαρώνει και απλώνει
τα γαλάζια της φτερά
Λάμπουν κόκκινες πιτσίλες (3)
στα γαλάζια της φτερά,
λάμπουν κόκκινες πιτσίλες
στα γαλάζια της φτερά
Όλο τον καιρό γυρίζει (3)
και τα άνθη χαιρετά,
πότε κάθεται στο ένα
πότε φεύγει και πετά
Κι όταν έρθει ο χειμώνας (3)
πέφτει κάτω και ψοφά
κι όταν έρθει καλοκαίρι
ζωντανεύει και πετά.
 
Δέκα μικρά αραπάκια
Δέκα μικρά αραπάκια σε μια γειτονιά
Χάθηκε το ένα και μείνανε εννιά.
Εννιά μικρά αραπάκια παίζανε κρυφτό
Κρύφτηκε το ένα και μείνανε οχτώ.
Οχτώ μικρά αραπάκια φρούτα τρων κλεφτά
Πιάστηκε το ένα και μείνανε εφτά.
Εφτά μικρά αραπάκια ξύπνησαν πριν φέξει
Το ένα ξανακοιμήθηκε και μείναν μόνο έξι.
Έξι μικρά αραπάκια στη βροχή κοιμούνται
Πούντιασε το ένα πάει και μείναν μόνο πέντε.
Πέντε μικρά αραπάκια μπαίνουν στη σειρά
Ξέφυγε το ένα πάει και μείναν τέσσερα.
Τέσσερα μικρά αραπάκια πάνε στην κυρία
Κράτησε τα ένα πάει και μείναν μόνο τρία.
Τρία μικρά αραπάκια πάνε στο σχολείο
Έμεινε το ένα πάει και μείναν μόνο δύο.
Δύο μικρά αραπάκια έρχονται σε μένα
Κράτησα το ένα πάει κι έμεινε μόνο ένα.
Ένα μικρό αραπάκι βρίσκει μια γυναίκα
Την παντρεύεται και κάνει αραπάκια δέκα.

ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (Δ. Σολωμός - Ν. Μάντζαρος)

Σε γνωρίζω από την κόψη του σπαθιού την τρομερή

σε γνωρίζω από την όψη που με βια μετράει τη γη.

Απ' τα κοκάλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά

και σαν πρώτα ανδρειωμένη χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Των εχθρών τα φουσάτα περάσαν σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά. Με κανόνια τις πόλεις χαλάσαν, μας ανάψαν φωτιές στα χωριά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Μα οι εχθροί μας πια τώρα σκορπίσαν και ξανάρθε σε μας λευτεριά. Για να φτιάξουμε τα όσα γκρεμίσαν, ας κοιτάξουμε τώρα μπροστά.

Παιχνίδια

Τα βγάζουμε;     
Παιχνίδια

Μαρά μαριάμ
Ο μαριάμ μαριάμ μαριάμ
σι ντο ρε μι μακαρό μακαρό
λέο λέο πι πι πι
λέο λέο πι πι πι
one two three
 
Α-μπε-μπα-μπλομ
Α-μπε-μπα-μπλομ
του-κι-θε-μπλομ
α-μπε-μπα-μπλομ
του-κι-θε-μπλομ
μπλιμ-μπλομ.
Οτάν θα πας εκεί
στη Βόρεια Αμερική
θα δείς τον Ερμή
να παίζει μουσική
με το κόκκινο σκουφί
" Βγαίνεις" και τα
φυλάς εσύ!
 
Ο Καρακατσάνης
Ο Καρακατσάνης μπήκε στο τηγάνι κι έσπασε τ' αυγά.
Γιατί Καρακατσάνη, μπήκες στο τηγάνι κι έσπασες τ' αυγά;
Φάε τώρα κι από μένα μια καρπαζιά.
 
'Αστρα ντ
'Αστρα νταμ
πίκι πίκι ραμ
το ψωμί το λένε νταμ
και τη γάτα Καρολίνα
και τον ποντικό Σωλήνα
που πηγαίνει στη κουζίνα
και ψοφάει από την πείνα.
 
Ντορεμι φασόλα
Ντορεμι φασόλα
μου 'φυγε η σόλα
πήγε στο Παρίσι
να παραθερίσι
κι όταν θα γυρίσει
πάλι θα κολήσει
στο παλιό παπούτσι
που 'χε ξεκολλήσει.
 
Ανέηα σ΄ένα βουνό
Ανέβηκα σ΄ένα βουνό
Και είδα ένα γουρούνι
το κοίταξα καλά-καλά
και σου 'μοιαζε στη μούρη
γκο-γκο-γκο
σι-σι-σι
το γουρούνι είσαι 'σύ.
 
Ανέβηκα στη λεμονιά να κόψω ένα λεμόνι
Ανέβηκα στη λεμονιά να κόψω ένα λεμόνι
κι η λεμονιά τσακίστηκε και μου κοψε το χέρι.
Δώς μου το μαντιλάκι σου το χρυσοκεντημένο
να δέσω το χεράκι μου που το'χω ματωμένο.
 
Α-κα-τα μα-κα-τα
Α-κα-τα μα-κα-τα
σου-κου-του-μπε
α-μπε φα-μπε
ντο-μι-νε
α-κα-τα μα-κα-τα
σου-κου-του-μπε
α-μπε φα-μπε
βγες.

 

Παιδικά ποιήματα

Το κρυφό σχολειό (Πολέμης Ιωάννης)
Απ' έξω μαυροφόρα απελπισιά,
πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι,
και μέσα στη θολόκτιστη εκκλησιά,
στην εκκλησιά, που παίρνει κάθε βράδυ
την όψη του σχολειού,
το φοβισμένο φως του καντηλιού
τρεμάμενο τα ονείρατα αναδεύει,
και γύρω τα σκλαβόπουλα μαζεύει.
Εκεί καταδιωγμένη κατοικεί
του σκλάβου η αλυσόδετη πατρίδα,
βραχνά ο παπάς, ο δάσκαλος εκεί
θεριεύει την αποσταμένη ελπίδα
με λόγια μαγικά,
εκεί η ψυχή πικρότερο αγροικά
τον πόνο της σκλαβιάς της, εκεί βλέπει
τι έχασε, τι είχε, τι της πρέπει.
Κι απ' την εικόνα του Χριστού ψηλά,
που εβούβανε τα στόματα των πλάνων,
και ρίχνει και συντρίβει και κυλά
στην άβυσσο τους θρόνους των τυράννων,
κι από την σιγαλιά,
που δένει στο λαιμό πνιγμού θηλιά,
κι απ' των προγόνων τ' άφθαρτα βιβλία,
που δείχνουν τα πανάρχαια μεγαλεία,
ένας ψαλμός ακούγεται βαθύς
σα μελωδίες ενός κόσμου άλλου,
κι ανατριχιάζει ακούγοντας καθείς
προφητικά τα λόγια του δασκάλου
με μια φωνή βαριά.
«Μη σκιάζεστε στα σκότη! Η ελευθερία
σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι
της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρει».
 
Σημαία (Πολέμης Ιωάννης)
Πάντα κι όπου σ` αντικρίζω,
με λαχτάρα σταματώ,
υπερήφανα δακρύζω,
ταπεινά σε χαιρετώ.
Δόξα αθάνατη στολίζει
κάθε θεία σου πτυχή
και μαζί σου φτερουγίζει
της πατρίδος η ψυχή.
Όταν ξάφνου σε χαϊδεύει
τ` αγεράκι τ` αλαφρό,
μοιάζεις κύμα, που σαλεύει
με χιονόλευκον αφρό.
Κι ο σταυρός που λαμπυρίζει
στην ψηλή σου κορυφή,
ειν` ο φάρος που φωτίζει
μιαν ελπίδα μας κρυφή.
Σε θωρώ κι αναθαρρεύω
και τα χέρια μου χτυπώ,
σαν αγία σε λατρεύω,
σα μητέρα σ` αγαπώ.
Κι απ` τα στήθη μου ανεβαίνει
μια χαρούμενη φωνή:
«Να 'σαι πάντα δοξασμένη,
ω Σημαία γαλανή!»

Κάλαντα

Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα
Καλήν εσπέρα άρχοντες, αν είναι ορισμός σας,
Χριστού την θεία Γέννησιν να πω στ' αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη.
Οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η κτήσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και Ποιητής των όλων.
 
Κάλαντα Παραμονής Χριστουγέννων
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη,
οι ουρανοί αγάλλονται χαίρει η φύσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται εν φάτνη των αλόγων
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.
 
Πρωτοχρονιάς
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά,
ψιλή μου δενδρολιβανιά,
κι αρχή και αρχή καλός μας χρόνος
εκκλησιά με τ' άγιο θρόνο.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός,
άγιος και πνευματικός
στη γη να περπατήσει
και να μας καλοκαρδίσει.

Χριστουγεννιάτικα τραγουδάκια

Το έλατο
Ω έλατο, ω έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!
Τι ωραία την Πρωτοχρονιά
μας φέρνεις δώρα στα κλαδιά
ω έλατο, ω έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!
ω έλατο, ω έλατο, τι δίδαγμα η στολή σου!
Ελπίδα εμπνέει σταθερή
και θάρρος πάντα στη ζωή
ω έλατο, ω έλατο, μ' αρέσεις πως μ' αρέσεις!
ω έλατο, ω έλατο, τα πράσινά σου φύλλα!
Τα. βγάζεις με καλοκαιριά
και τα φορείς με το χιονιά.
Ω έλατο, ω έλατο, τα πράσινά σου φύλλα!
 
Ο μικρός τυμπανιστής
Μου είπαν έλα να πάμε να δεις,
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης.
Κι εγώ γυρεύω απόψε στον ουρανό
τ' αστέρι ψάχνω να βρω το φωτεινό,
ραπαπαπάμ, ραπαπαπάμ,
να με πάει στο μικρό βασιλιά,
πέρα μακριά.
Μες στη νύχτα παιδί μοναχό,
τι δώρο να του φέρω, που 'μαι φτωχό.
Φέρνω το τύμπανο που μόνο κρατώ,
τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό,
ραπαπαπάμ, ραπαπαπάμ,
το πιο ωραίο τραγούδι θα πω,
για το Χριστό.
Μες τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν
κι απέξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν.
Στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά
χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά,
ραπαπαπάμ, ραπαπαπάμ,
σα με βλέπει, η καρδιά μου
χτυπά χαρωπά και μου γελά.

Άγια Νύχτα
Άγια Νύχτα σε προσμένουν, με χαρά οι Χριστιανοί
και με πίστη ανυμνούμε, τον Θεό δοξολογούμε,
μ' ένα στόμα, μια φωνή. Ναι, με μια φωνή.
Η ψυχή μας φτερουγίζει πέρα στ' άγια τα βουνά,
όπου ψέλνουν οι αγγέλοι απ' τα ουράνια θεία μέλη,
στο Σωτήρα "Ωσαννά", ψέλνουν, "Ωσαννά".
Στης Βηθλεέμ ελάτε όλοι τα βουνά τα ιερά
και μ' ευλάβεια μεγάλη, κει που το άγιο φως προβάλλει
προσκυνήστε με χαρά. Ναι με μια χαρά.
 
Χιόνια στο καμπαναριό
Χιόνια στο καμπαναριό
που Χριστούγεννα σημαίνει
Χιόνια στο καμπαναριό
ξύπνησ' όλο το χωριό
Ντιν-ντιν-νταν!
Ντιν-ντιν-νταν!
Ντιν-ντιν-νταν!
Ντιν-ντιν-νταν Ντιν-Νταν
Κι όλοι παν στην εκκλησιά
το Χριστό να προσκυνήσουν
Κι όλοι παν στην εκκλησιά
λάμπει απόψε η Παναγιά
Τέτοια νύχτα ήταν παιδιά
που γεννήθηκε ο Χριστός μας
Τέτοια νύχτα ήταν παιδιά
κι είχαν χιόνια τα κλαδιά.
 
Πάει ο παλιός ο χρόνος 
Πάει ο παλιός ο χρόνος
ας γιορτάσουμε παιδιά
και του χωρισμού ο πόνος
ας κοιμάται στην καρδιά.
Καλή χρονιά καλή χρονιά
Χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!
Γέρε χρόνε φύγε τώρα
πάει η δική σου η σειρά,
ήρθ' ο νέος με τα δώρα
με τραγούδια με χαρά.
Καλή χρονιά καλή χρονιά
Χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!
Μα κι αν φεύγεις μακριά μας
στην καρδιά μας πάντα ζεις
κάθε λύπη και χαρά μας
που περάσαμε μαζί
καλή χρονιά καλή χρονιά
χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!
Όλα γύρω χιονισμένα
όλα γύρω παγωνιά
μα θα λιώσουν ένα ένα
με τη νέα τη χρονιά,
καλή χρονιά καλή χρονιά
χαρούμενη χρυσή πρωτοχρονιά!

...Και επειδή μπορεί η μνήμη μας καμιά φορά να μας ξεγελά... θα χαρούμε πολύ αν μας στείλετε πιθανές διορθώσεις για τα ανωτέρω κείμενα-τραγουδάκια-κάλαντα... ή ακόμη αν εμπλουτίσετε τις στήλες μας με νέα τραγουδάκια-ποιηματάκια ή κάλαντα από διάφορες περιοχές της Ελλάδας....

Χριστουγεννιάτικες ιδέες

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν.... και τα συναισθήματα των περισσοτέρων από εμάς είναι ανάμεικτα και συγκεχυμένα… Ίσως αυτές οι γιορτές μας φοβίζουν ακόμη περισσότερο λόγω της έντονης οικονομικής κρίσης και των «υποχρεώσεων» που συνήθως δεν γνωρίζουν τη φράση «οικονομική στενότητα»… Το μέλλον δυστυχώς δυσοίωνο…
Μην πανικοβάλλεστε όμως… πάντα υπάρχει λύση…

Σ’ αυτή τη στήλη θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε  λύσεις για πιο όμορφες και «αναίμακτες» γιορτές… έτσι ώστε μικροί και μεγάλοι να μείνουν με τις καλύτερες εντυπώσεις από αυτήν την ξεχωριστή περίοδο!!!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν….

Χριστουγεννιάτικο δέντρο
Κάποτε ο στολισμός του Χριστουγεννιάτικου δέντρου αποτελούσε «επένδυση» για τα περισσότερα σπιτικά… Στολίδια πολυτελείας που ανανεώνονταν ετησίως, λαμπάκια της τελευταίας τεχνολογίας, δέντρα υψηλής ποιότητας… Μήπως νομίζετε ότι φέτος πρέπει να γίνουν και κάποιες περικοπές;
Σ’ αυτό το σημείο έρχονται οι ιδέες μας!

Στολίδια από παλιές χριστουγεννιάτικες κάρτες αγαπημένων μας! Καθίστε με τους μικρούς σας και φτιάξτε μόνοι σας στολίδια για το φετινό δέντρο… Κόψτε Αγιο-Βασίλιδες, έλκηθρα, ζωγραφισμένα χριστουγεννιάτια δέντρα και μεταμορφώστε τα σε στολίδια… Ένα ψαλιδάκι, ένας διακορευτής (κοινώς τρυπητηράκι χαρτικής ύλης), κόλλα για χαρτί, χρωματιστές κορδελίτσες… και είστε έτοιμοι… Και θέλετε και άλλες λεπτομέρειες; ιπόν παίρνετε στα χέρια σας την χριστουγεννιάτικη κάρτα. Με τη βοήθεια ενός ποτηριού χαράσσετε έναν κύκλο. Με τον ίδιο τρόπο το κάνετε και σε όλες τις κάρτες που διαθέτετε. Κολλάτε ανά δύο τους κύκλους έτσι ώστε να σχηματιστούν κύκλοι με μοτίβα και στις δύο πλευρές τους. Κάνετε τρυπούλα στο πάνω μέρος του μοτίβου του κύκλου και πενάτε χωματιστή ορδελίτσα. Τα κρεμάτε στο δέντρο σας και τα πώτα handmade ολίδια σας είναι έτοιμα….
Χωνάκια! Χρειάζεστε χρωματιστές τετράγωνες κόλλες χαρτιού μέτριας σκληρότητας (λίγο πιο χοντρές από τις κόλλες τετραδίων όχι χαρτόνια σκληρά), κόλλα, ψαλιδάκι, διακορευτή, κορδελίτσες χρωματιστές, καραμελίτσες… Κάνετε εύκολα την «ψαρόκολλα» όπως συνηθίζεται να αποκαλείται το χωνάκι, κολλήστε τις άκρες και γεμίστε το με τις καραμελίτσες. Κάντε μία τρυπούλα στο χωνάκι, περάστε μία κορδελίτσα και κρεμάστε τα χωνάκια στο δέντρο. Τα παιδιά ξετρελαίνονται με τα συγκεκριμένα στολίδια που εύκολα μπορούν ταυτόχρονα να αποτελέσουν ένα όμορφο δωράκι για τους μικρούς καλεσμένους σας!
 
Φουντίτσες μάλλινες! Θέλετε να δώσετε απόλυτο χειμερινό τόνο στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο σας; Γεμίστε το φουντίτσες! Θυμάστε πώς μας μάθαιναν οι γιαγιάδες μας να φτιάχνουμε φουντίτσες; Να σας θυμίσουμε λοιπόν… Χρειάζεστε κουβάρια μάλλινα διαφορετικών χρωμάτων, ένα σκληρό χαρτόνι διάστασης που εξαρτάται από το μέγεθος της φουντίτσας που θέλετε να φτιάξετε… εμείς προτείνουμε περίπου 10 εκατοστά μήκος χαρτονιού…  και ένα ψαλιδάκι… Τυλίγετε κατά μήκος του χαρτονιού το μαλλί (20 φορές στροφή περίπου). Το βγάζετε προσεκτικά από το χαρτόνι διατηρώντας το κουβαράκι που έχετε ήδη δημιουργήσει. Στη μέση του κουβαριού το δένετε σφιχτά με μία κορδέλα και στη συνέχεια κόβετε τις άκρες αφήνοντας να σχηματιστεί η φουντίτσα… Εναλλακτικά, όταν το κουβάρι βρίσκεται ήδη γύρω από το χαρτόνι, περνάτε μία κορδελίτσα μέσα από το κουβάρι, έστω στο πάνω μέρος του, την δένετε και βγάζετε μετά το κουβάρι από το χαρτόνι. Στη συνέχεια κόβετε τις άκρες του μαλλιού και φτιάχνετε με μία επιπλέον κλωστή ένα «κεφαλάκι» στο σημείο που έχει δεθεί η κορδελίτσα…

Ζαχαρωτά! Τα ζαχαρωτά μπαστουνάκια μπορούν όμορφα και εύκολα να αποτελέσουν στολίδι- έκπληξη για τους μικρούς σας.

Απλές κορδέλες! Η απλότητα συχνά είναι καλύτερη από τα ακριβότερα στολίδια. Κάντε όμορφους φιόγκους και γεμίστε όλο σας το δέντρο. Ούτε στολίδια, ούτε μπαλίτσες, μόνο όμορφους και μεγάλους ή μικρούς φιόγκους…
Λαμπάκια! Τα όμορφα λαμπάκια μπορούν να κάνουν ένα δέντρο να ξεχωρίζει… Δίχως περιττές πολυτέλειες και μόνο με λαμπάκια μπορείτε να δημιουργήσετε ένα δέντρο που θα συζητηθεί.

Χαρτοκοπτική! Σίγουρα, όσοι έχετε παιδάκια στο σπίτι, έχετε έτοιμα μοτίβα ζώων σε μπλοκ ζωγραφικής, παραμύθια, βιβλιαράκια. Πάρτε λοιπόν αυτά τα μοτίβα και κάντε τα «ξεπατηκωτούρα». Την θυμάστε; Αφήστε τα παιδιά να κόψουν τα μοτίβα και να τα χρωματίσουν… Κάντε τρυπούλες σε «βολικό» σημείο πάνω στην ζωγραφιές σας και κρεμάστε τις στο δέντρο σας… Είναι σίγουρο ότι τα παιδιά δεν θα χορταίνουν να καμαρώνουν τα κατορθώματά τους!

"Μικροί μουσικοί"

«Το σπιτάκι μας» σας έχει μία χριστουγεννιάτικη έκπληξη… εκτός από χριστουγεννιάτικους στίχους, εκτός από χριστουγεννιάτικες ιδέες διακόσμησης, τώρα σας έχουμε…. και χριστουγεννιάτικες μελωδίες… ναι, μεταφέρουμε τους στίχους στα μικρά πιανάκια των λιλιπούτειων αγαπημένων μας και τους βοηθάμε να γίνουν «μικροί» μουσικοί δίχως ιδιαίτερες γνώσεις μουσικής…

Όμως επειδή μία εικόνα ίσον χίλιες λέξεις…. Ας ξεκινήσουμε!!!

1ο βήμα… Με ένα ανεξίτηλο μαρκαδοράκι αριθμούμε τις νότες ξεκινώντας αντιστοιχώντας τον αριθμό 1 στην νότα ΝΤΟ (πρώτη νότα στο πιανάκι)

2ο βήμα… Ομοίως αριθμούμε και τις «μαύρες» νότες του πιάνου…

Και ξεκινάμε τα μουσικά μας «θαύματα»…

Κάλαντα Χριστουγέννων

«Καλήν εσπέρα άρχοντές κι αν και είναι ο ορισμός σας Χριστού τη θεία γέννηση να μπω να μπω στο αρχοντικό σας»

8-9-10-11-10-9-8-7-6

9-8-7-6-5-5-6-7-8-9-8-9-8

8-9-10-11-10-9-8-7-6

9-8-7-6-5-5-6-7-8-9-8-9-8

Ο μικρός τυμπανιστής

4-5-6-6-6-7-6-7-6

4-4-5-6-6-6

6-7-6-7-6-5-6-7-8-8

8-9-8-7-6-5

5-6-7-8-8-8-9

7-9-8-7-9-7-8-6-8-7-6-5

4-5-6-6-6-6-7-6-7-6

5-4-5-4-5-4-5-4

Χιόνια στο καμπαναριό

4-4-7-7-8-7-8-9

8-8-8-8-8-7-8-9-7

4-4-7-7-8-7-8-9

11-11-9-9-8-7-8-7

7-8-4-7-8-4

7-8-9-7-9-8-9-7

Άγια Νύχτα

8-9-8-6-6-8-9-8-6-6

12-12-10-10-11-11-8

9-9-11-10-9-8-9-8-6-6

9-9-11-10-9-8-9-8-6-6

12-12-14-12-10-11-11-13

11-8-6-8-7-5-4

Ω έλατο!

1-4-4-4-5-6-6-6

6-5-6-7-3-5-4

8-8-6-9-8-8-7-7

7-7-5-8-7-7-6-6

1-4-4-4-5-6-6-6

6-5-6-7-3-5-4

 

 

(docbodyend)