1. Χρησιμοποιείστε καλό αντισηπτικό σαπούνι σε όλη την επιφάνεια των παλαμών και των καρπών, χωρίς να παραμελήσετε την ραχιαία επιφάνεια των δακτύλων.
2. Πλένετε καλά τα χέρια παλάμη – παλάμη πάνω – κάτω, δάκτυλο – δάκτυλο, χωρίς να αμελήσετε τις πτυχές ανάμεσα στα δάκτυλα και την περιοχή κάτω από τα νύχια, τουλάχιστον επί εικοσιπέντε δευτερόλεπτα.
3. Ξεπλένετε με άφθονο νερό.
4. Στεγνώνετε με κάτι καθαρό ή ξηρό αέρα air dry.

1. Να αποφεύγετε τη στενή επαφή με άτομα που έχουν συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού. Να βρίσκεστε τουλάχιστον ένα μέτρο μακριά.
2. Να αποφεύγετε να αγγίζετε τα μάτια, τη μύτη και το στόμα σας, που αποτελούν τις κύριες πρώτες θέσεις πιθανού εποικισμού.
3. Να πλένετε συχνά τα χέρια σας.
4. Να αποφεύγετε χώρους με συνωστισμό.
5. Να ανοίγετε συχνά τα παράθυρα και να φροντίζετε για τη συχνή ανανέωση του αέρα στους χώρους όπου βρίσκεστε.
6. Τα άτομα με συμπτώματα λοίμωξης αναπνευστικού πρέπει να καλύπτουν τη μύτη και το στόμα κατά τη διάρκεια του βήχα ή του φτερνίσματος με καθαρά χαρτομάντιλα μιας χρήσεως, τα οποία πρέπει να πετάνε αμέσως μετά και να πλένουν τα χέρια τους.
7. Φροντίστε τον εαυτό σας με σωστή διατροφή, επαρκή ύπνο, αποφυγή άγχους, άσκηση, αποχή από το κάπνισμα, τακτική προληπτική ιατρική παρακολούθηση. Κατά την ιατρική προληπτική εξέταση εντοπίζονται και θεραπεύονται πρώιμα νοσήματα που μειώνουν την άμυνα του οργανισμού, όπως ο διαβήτης. Επίσης, αναλόγως ηλικίας και ιατρικών προβλημάτων, χορηγούνται ενισχυτικά εμβόλια.

Tι θα σας φόβιζε περισσότερο, η γρίπη ή η ιλαρά στο μικρό σας αγγελούδι;
Σκεφθείτε καλά την απάντησή σας και διαβάστε το ακόλουθο άρθρο που σίγουρα σας ενδιαφέρει!!!
 
Τι είναι ο ιός της γρίπης
 
Είναι ένας μεταδοτικός ιός που προσβάλλει συνήθως το ανώτερο και κατώτερο αναπνευστικό μας σύστημα, δηλαδή τη ρινική κοιλότητα, το λαιμό, τους πνεύμονες, το έσω αυτί. Μεταδίδεται με σταγονίδια από τον αέρα. Όταν ένα άτομο μολυσμένο με τον ιό της γρίπης, βήχει ή φτερνίζεται εκατομμύρια υγρά σταγονίδια ή μικρά σωματίδια εκπέμπονται στην ατμόσφαιρα και... εισπνέονται από τους άλλους. Τα σωματίδια αυτά εναποτίθενται κατά μήκος του αναπνευστικού και αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται με ταχείς ρυθμούς.
 
Πρόκειται για ίωση που έχει χρόνο επώασης από μία έως τέσσερις ημέρες. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να έχει προσβληθεί από τον ιό, αλλά να εμφανίσει τα συμπτώματα μεκές μέρες αργότερα. Έχετε υπόψη σας ακόμη ότι ο ιός μπορεί να παραμείνει στο μολυσμένο άτομο για άλλες τέσσερις έως έξι ημέρες μετά την έναρξη των συμπτωμάτων.
 
Ο ιός της γρίπης «χτυπά» τους φθινοπωρινούς και χειμερινούς μήνες κυρίως, από Οκτώβριο έως Απρίλιο είναι η κρίσιμη περίοδος. Και πώς κάνει την εμφάνισή του; Τα συμπτώματά της λοίμωξης εμφανίζονται απότομα με πυρετό (πάνω από 38 βαθμούς) και ρίγη. Υπάρχει επίσης πονόλαιμος και καταρροή και συχνά πονοκέφαλος. Πόνος σε όλο το σώμα, και ιδιαίτερα στην πλάτη και τα πόδια, κόπωση επίμονη και γενική αδιαθεσία.
 
Ένα άλλο σύμπτωμα είναι και ο βήχας, που είναι ξηρός και κφτός στην αρχή, αργότερα γίνεται βήχας με απόχρεμψη.
 
Η καταρροή, ο πονόλαιμος και ο βήχας είναι ήπια στην αρχή, αλλά τις επόμενες μέρες επιδεινώνονται. Σε γενικές γραμμές, ο πυρετός διαρκεί δύο με τρεις ημέρες, τα υπλοιπα συμτώματα τουλάχισον επτά με δέκ ημέρες, ενώ η κούαση διαρκεί ακόμη περισσότερο.
 Πως αντιμετωπίζεται
 
Στον γιατρό πρέπει να καταφύγετε εάν ο πυρετός του παιδιού είναι πάνω από 39 βαθμούς ή αν τα άλλα συμπτώματα διαρκούν με την ίδια ένταση περισσότερο από έξι-επτά ημέρες. Μην σπεύσετε να του ζητήσετε αντιβιοτικό για την καταπολέμηση της γρίπης, διότι ο ιός αυτός δεν αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά σκευάσματα. Ο γιατρός θα υποδείξει πολλή ξεκούραση, άφθονα υγρά, και αντιπυρετικά.
 
Σε κάποιες περιπτώσεις ενδέχεται να χορηγήσει και αντιβίωση, ειδικότερα όταν λόγω της γρίπης έχει προκληθεί άλλη δευτερογενής λοίμωξη στον οργανισμό πχ ωτίτιδα, βρογχίτιδα.
 
Η πρόληψη της γρίπης
 
Ουσιαστικά η οργανωμένη «στρατηγική» πρόληψης για τη λοίμωξη της γρίπης επικεντρώνεται στον εμβολιασμό των ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού. Το αντιγριπικό εμβόλιο επιβάλλεται σε αυτές τις ομάδες πληθυσμού και οι ειδικοί συνιστούν να γίνεται τέλος Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου –χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει αργότερα. Με το αντιγριπικό εμβόλιο δημιουργείται ανοσία χωρίς να προκαλείται  ασθένεια.
 
 Τι άλλο πρέπει να γνωρίζετε για το αντιγριπικό εμβόλιο
 
-Περιέχει αδρανοποιημένα αντιγόνα του ιού της προηγούμενης χρονιάς. Αυτό σημαίνει ότι αν κάνει την εμφάνισή του ένα στέλεχος του ιού μετά την διανομή του εμβολίου, το αντιγριπικό εμβόλιο δεν παρέχει προστασία και από αυτό. Τα άτομα πχ που έχουν λάβει το εμβόλιο εφέτος ε θα έχουν προστασία και από νέο στέλεχος του ιού της γρίπης που μπορεί να εμφανιστεί τώρα αφού το εμβόλιο βασίζεται στα στελέχη του ιού της προηγούμενης χρονιάς.
 
-Ο εμβολιασμός (πρέπει να) επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο (Σεπτέμβριο-Οκτώβριο)
 
-Η προστασία από τον ιό της γρίπης αρχίζει συνήθως δυο με τρεις εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό, η κάλυψή του όμως διαρκεί όλη την περίοδο που διαρκεί η νόσος.
 
 Άλλα προληπτικά μέτρα
 
Εκτός από τον εμβολιασμό, υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρούνται. Η προληπτική εφαρμογή τους ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες προσβολής από τον ιό της γρίπης.
 
Αποφεύγετε να βρίσκεστε με το παιδί σε χώρο με πολυκοσμία
 
Αερίζετε καλά τους χώρους του σπιτιού, ιδίως αν υπήρχε πολύς κόσμος (πχ λόγω γιορτής ή άλλης αιτίας) μέσα σε αυτό
 
Τηρείτε τους κανόνες της υγιεινής που επιβάλλουν πολύ καλό πλύσιμο των χεριών προτού πιάσετε τα παιδιά καθώς και διακριτικό φτέρνισμα ή βήξιμο με το χέρι πάντα εμπρός στο στόμα ή τη ρινική κοιλότητα. Απαιτήστε και  από τους άλλους να κάνουν το ίδιο.
 
Ενισχύετε την άμυνα του παιδικού οργανισμού με  φρούτα και λαχανικά από τα οποία παίρνει βιταμίνες και ανάπαυση
 
Συμπερασματικά
 
Ο ιός της γρίπης μόνος του δεν είναι επικίνδυνος. Οι επιπλοκές που πιθανόν συνεπάγεται η εμφάνισή του, είναι αυτές που τον καθιστούν επικίνδυνο. Ορισμένες ομάδες ανθρώπων μάλιστα κινδυνεύουν περισσότερο από άλλες από τη νόσο της γρίπης και τις επιπλοκές της. Πρόκειται για τους ηλικιωμένους, τους καρδιοπαθείς, τους διαβητικούς, όσους έχουν χρόνια πνευμονολογικά νοσήματα. Ευαίσθητη ομάδα αποτελούν επίσης και τα παιδιά τα οποία δεν εμβολιάζονται συνήθως εκτός εάν ανήκουν σε κάποια ειδική ομάδα ασθενών. Ποιες είναι οι επιπλοκές που σχετίζονται με τη γρίπη; Η μέση ωτίτιδα, η ιγμορίτιδα, η πνευμονία, κ.α.
(Πηγή: Κέντρο Παιδιατρικής Μέριμνας)
 
 Οι πληροφορίες που παρέχονται έχουν ενημερωτικό χαρακτήρα, προέρχονται από ποικίλες πηγές και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την γνωμάτευση ή την επίσκεψη του γιατρού.
 

Το ξέρατε ότι τα αντιβιοτικά παρασκευάστηκαν για πρώτη φορά πριν από 50 περίπου χρόνια για να καταπολεμήσουν τις μικροβιακές λοιμώξεις; Πλήθος λοιμώξεων οδηγούσαν ακόμη και στο θάνατο μέχρι τη στιγμή της παρασκευής των πρώτων αντιβιοτικών. Και ενώ «σώθηκε» τότε η ανθρωπότητα από εκείνα τα «θαυματουργά» δισκία…. φτάσαμε σήμερα να αντιμετωπίζουμε ένα οξύμωρο πλέον σχήμα…. και μία νέα απειλή να βρίσκεται προ των πυλών….
Η αλόγιστη χρήση των αντιβιοτικών έκανε πολλές λοιμώξεις να οδηγούν ακόμη και στο θάνατο, αφού τα μικρόβια που τις προκαλούν έχουν γίνει πλέον ανθεκτικά στα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούμε!!!
 
Πώς γίνεται όμως αυτό θα αναρωτιέστε; Οι λοιμώξεις στον άνθρωπο προκαλούνται από ιούς και μικρόβια. Τα αντιβιοτικά δεν ασκούν καμία απολύτως επίδραση στους ιούς. Είναι αποτελεσματικά μόνο στις μικροβιακές λοιμώξεις. Δηλαδή αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει ποτέ να λαμβάνονται αντιβιοτικά για λοιμώξεις που οφείλονται σε ιούς. Όμως παράλληλα δεν αντιμετωπίζεται κάθε μικροβιακή λοίμωξη με τη χορήγηση αντιβιοτικών! Τα αντιβιοτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για τις σοβαρές μικροβιακές λοιμώξεις. Οι περισσότερες από τις λοιμώξεις που μας συμβαίνουν (π.χ. οξείες διάρροιες, ωτίτιδες, βρογχίτιδες, ιγμορίτιδες καθώς και ιώσεις με συμπτώματα όπως συνάχι, πονόλαιμος, πόνος στα κόκκαλα και στους μύες, πυρετός), θεραπεύονται από μόνες τους μέσα σε διάστημα μικρότερο ή μεγαλύτερο των τριών ημερών. Έτσι αν κάποιος έχει πάρει ένα αντιβιοτικό για να θεραπευτεί από μια τέτοια λοίμωξη, θα μπορούσε να αποδώσει την θεραπεία του στην χρήση του αντιβιοτικού, ενώ κάτι τέτοιο δεν αληθεύει. Όμως κάπως έτσι γεννήθηκε η ψευδαίσθηση και ο μύθος για τις μαγικές ιδιότητες των αντιβιοτικών.
Γιατί τα αντιβιοτικά δεν θα μας βοηθήσουν στο να γίνουμε πιο γρήγορα καλά. Η άμυνα μας είναι επαρκής για την ίαση της πλειοψηφίας των απλών λοιμώξεων που μας συμβαίνουν. Για παράδειγμα, ένα αντιβιοτικό δεν θα «ρίξει» τον πυρετό πιο γρήγορα.
 
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που η χορήγηση αντιβιοτικών κρίνεται επιτακτική.
Τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα και αναντικατάστατα στις σοβαρές μικροβιακές λοιμώξεις αυτές που μπορούν να είναι επικίνδυνες για την υγεία ή και τη ζωή του ασθενούς. Όταν πρόκειται για σοβαρές μικροβιακές λοιμώξεις, τα αντιβιοτικά εμποδίζουν τον πολλαπλασιασμό των μικροβίων, επιτρέποντας έτσι στον οργανισμό μας να έχει τον χρόνο να οργανώσει την άμυνά του (δηλαδή να παρασκευάσει αντισώματα και κύτταρα άμυνας για να καταστρέψει όλα τα μικρόβια). Στην ουσία, δηλαδή, τα αντιβιοτικά, σε αυτές τις περιπτώσεις, δίνουν τον απαραίτητο χρόνο στην άμυνά μας για να αντιμετωπίσει με επιτυχία την λοίμωξη.
ΜΟΝΟ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ και κανένας άλλος, είναι σε θέση να κρίνει πότε μια λοίμωξη είναι σοβαρή και θα πρέπει να δοθεί το αντιβιοτικό.
ΜΟΝΟ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ μπορεί να καθορίσει την δοσολογία, τον τρόπο και τη διάρκεια λήψης του αντιβιοτικού.
Έχει μεγάλη σημασία να λαμβάνουμε το αντιβιοτικό μόνο μετά από σύσταση γιατρού, δηλαδή ιατρική συνταγή, στη δοσολογία που ο γιατρός μας συστήνει και να μην ξεχνάμε ποτέ την δόση μας. Έχει μεγάλη σημασία να τηρούμε αυστηρά και χωρίς παρεκκλίσεις και αυθαίρετες ερμηνείες το χρονοδιάγραμμα της θεραπείας.